PALEC WŁADZY 
W domu pojawia się nowy domownik: mały słodki szczeniaczek lub adoptowany już dorosły pies. Pies to ogrom szczęścia, ale również oczekiwań. Odruchowo większość ludzi myśli, że jeśli pomacha się palcem przed nosem psa to ten magicznie zrozumie, że “nu, nu, nie wolno brać wyjściowych butów pańci do pyska” bądź “fe, tak nie można robić”.
Co więcej, ten sam palec ma również moc sadzania psa zawsze i wszędzie. Z biegiem realizacji wyższych poziomów szkoleniowych pies musi wiedzieć, że ten sam palec jest znakiem na warowanie, wskaźnikiem przedmiotu do przyniesienia, poleceniem na pójście na miejsce oraz ostatnią szansą natychmiastowego “przyjścia w tej chwili” jak najbliżej do nogi właściciela.
Ponadto wszechstronny palec jest również szansą na dostanie nagrody, ponieważ on jeden przewodzi gronie pozostałych czterech palców, w których często kryje się smakołyk. Pies doskonale wie, że droga do uzyskania tego smaczka jest prosta. Wystarczy dobrze rozszyfrować co akurat w danym momencie oczekuje od niego palec władzy i to wykonać, a palcowy sejf smaczków się otworzy.
Pies jest wspaniałym obserwatorem i bardzo szybko uczy się mowy ciała człowieka. Można to praktycznie wykorzystać podczas komunikowania się z nim. Tylko trzeba uświadomić sobie, że ciało człowieka składa się z większej ilości elementów niż tylko jeden palec. Wprowadzenie uporządkowanych, jasno określonych różnych znaków optycznych w połączeniu z komunikacją werbalną daje szeroki wachlarz możliwości.
Dla przykładu chociażby hasło przywołania, które może być słowem, ale także uniesionymi rękoma, co jest zdecydowanie wyraźniejsze dla psa na łące podczas wietrznej pogody, kiedy ciężko przebić się głosem przez świst powietrza. Zaś palec przy nodze w tej sytuacji zbytnio nie zmienia wyglądu i kształtu postaci w porównaniu z klasycznie normalnie stojącym człowiekiem. Dodatkowo hasła optyczne są dużą wskazówką dla psa, szczególnie w trudnych sytuacjach, kiedy intensywniej działają zmysły, w tym wzrok, przez co pies będzie szybciej reagował na polecenia optyczne. Warto, więc skupić się na klarowności tych komunikatów, aby być dla psa czytelnym, co zmniejsza szanse na złe odczytanie przez psa naszych oczekiwań oraz uchronić przed niezadowoleniem człowieka.
Dlatego też hasła optyczne są bardzo przydatne o ile nie ograniczają się jedynie do machania jednym palcem przed nosem, ale są inne zależnie od hasła słownego. Równocześnie z nauką haseł optycznych na wypadek ewentualnej utraty głosu, warto uczyć psa znajomość haseł słownych. Jest to cenna umiejętność, chociażby w przypadku gdybyśmy mieli zajęte ręce ciężkim workiem z karmą to dobrze, żeby pies słuchał i rozumiał co do niego mówimy kiedy prosimy, aby poszedł na swoje miejsce, żeby nie został przypadkowo zdeptany przez człowieka lub przygnieciony przez worek z karmą.
